Sentencia Penal Nº 37, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 32 de 06 de Abril de 2000

Amais de que o lugar non era o máis apropiado, precisamente, para efectúa-lo cambio de sentido, polas dificultades orográficas sinaladas, maior dificultade existía para o acusado, dadas as limitacións de vista e oído do acusado, que non son producto da inventiva do xulgador a quo, como parece dici-la parte recorrente no seu escrito de formulación do recurso, senón recoñecidas explicitamente polo inculpado no acto do xuízo de faltas; limitacións especificas, que, ao carón das xenéricas, propias da súa avanzada idade, de máis de oitenta años, obrigábano a el estremar ainda máis as cautelas. O rexeitamento do recurso, engadido isto a unha certa temeridade na súa formulación, leva a impórmoslle as custas procesuais desta alzada á parte recorrente. Que é mester eu rexeitar, e de feito rexéitoo, o recurso de apelación formulado por MANUEL, contra da sentencia pronunciada polo Xulgado de Instrucción Tui 2, na data de 18 de xaneiro de 1999, con expresa imposición das custas procesuais desta alzada á parte apelante.