Sentencia Penal Nº 122, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 102 de 28 de Septiembre de 2000

O comportamento do acusado recorrente é merecente do reproche penal. A excesiva velocidade do ciclomotor -probada pola declaración da testemuña presencial e allea totalmente ao suceso-, desaconsellábel dado o treito urbano e habitado, a ausencia de toda manobra de freado, pois lonxe disto continuou normalmente a súa marcha sen a reducir, como o propio acusado admitiu, engadido todo isto á proximidade dunha pasaxe de peóns, e de que se trataba dunha vía con perfecta visibilidade, que lle permitiu ve-los peóns, amosa todo isto unha ausencia de pericia e de cautela, e un desprezo cara aos riscos que xera o tráfego viario e cara á seguridade dos seus usuarios. Mais sendo certo ese comportamento imprevisor e, á fin, imprudente, non é menos certo que o obrar da peón ofrece tintes igualmente -ainda que de menor entidade- neglixentes, por ela cruza-la vía por lugar non axeitado, cando cerca había unha pasaxe de peóns. Conducta esta última que, sen excluí-la culpa penal do acusado leva a rebaixármo-las indemnizacións civís nun 20 por cento. Téndose por acreditada a realidade das secuelas a traverso do dictame médico practicado no acto do xuizo de faltas con tódalas garantías de contradicción, defensa e inmediación xudicial, non se comparte, sen embargo, a entidade ou importancia desas secuelas, pois, dunha beira, non se dá explicación ningunha verbo da gravidade destas, e doutra beira, non é ben descoñecermos que a base fundamental e case que única para afirma-la concorrencia da gonalgia, dorsalgia e síndrome postraumática constitúea o relato da propia prexudicada. Todo isto leva a sinalarmos como máis ponderados catro puntos para a secuela meniscal, cinco puntos para a síndrome postraumática, catro puntos para a gonalgia, e dous puntos para a dorsalgia, que a razón de 168 845 pta o punto, leva á cifra de 2 532 675 pta, que minorado nun vinte por cento, dá a cantidade definitiva de 2 026 140 pta. Se estima el recurso.