Sentencia Penal Nº 34, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 1103 de 31 de Marzo de 2000

            Ben pode entenderse que os feitos, mesmo na versión dada polo escrito de acusación, non recollen esa compoñente de intensidade de violencia necesaria para constituír delicto, de non se querer criminalizar calquera acto antixurídico sinxelamente por non abeirábel en dereito, fronte á tese universal de mínima intervención como principio regulador do Dereito Penal.       Desde logo tampouco non pode proclamarse sen máis que a cousa receptora do comportamento do acusado sexa "de uso o pertenencia del perjudicado", dado que a sentencia salienta a falta de calquera proba verbo da titularidade privada do suposto dereito de uso no apelante e tal afirmación non é combatida neste recurso. O que o apelante fai é abeirarse, ou pretender abeirarse, no dereito de uso como veciño, por non dicir cidadán sen máis, para identificar obstáculo a ese dereito como merma da súa liberdade. A mesma non se fai obxecto deste recurso.