Sentencia Penal Nº 58, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 1013 de 23 de Junio de 1999

  Non consta que o acusado se decatase, cando eran as 12 horas aproximadamente daquela data, da presencia da menor dentro da súa casa. Non consta que o acusado se espise da súa roupa, pantalón e roupa interior, coa finalidade de que puidese ser vista pola devandita menor. Téndoselle notificada a devandita sentencia ás partes, RAIMUNDO interpuxo recurso de apelación que foi admitido en ámbolos dous efectos.Porque non se fixo lectura no xuízo oral do manifestado na instrucción por esa testemuña.Porque a testemuña non foi invitada a dar explicación da diferencia.Porque a manifestación na fase de instrucción por esa testemuña foi feita sen participación da defensa do acusado, xa daquela imputado. E, de querer manter que a testemuña confirma no xuízo o dito na instrucción, a lembranza do dito na instrucción resulta antieconómica, e o xuízo oral pode terse mesmo por superfluo. A sentencia recolle literalmente o escrito nas actas. Cualificar esa expresión como contundencia, ou xeito cualificábel de rotunda, firme e sen fisuras ou titubeos, ou quere dicir que o que a testemuña afirma é que non pode afirmar, ou non é máis exercicio de racionalidade que de voluntarismo. Noutra anterior expresión, asemade recollida na relatora sentencia, a testemuha di "que piensa que" (o  acusado) ',le debió ver... Ao avalia-la conclusión de que o acusado estaba vendo a testemuha, concorren outras circunstancias: a) A testemuña manifesta que non era na fiestra onde se atopaba, senón dentro da vivenda, por máis que matice que perto da fiestra. 0 que leva á estimación do recurso e a absolución do acusado.