Sentencia Penal Nº 58, Au...yo de 2001

Última revisión
16/05/2001

Sentencia Penal Nº 58, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 52 de 16 de Mayo de 2001

Tiempo de lectura: 8 min

Tiempo de lectura: 8 min

Relacionados:

Orden: Penal

Fecha: 16 de Mayo de 2001

Tribunal: AP - Pontevedra

Ponente: ALFAYA OCAMPO, JUAN MANUEL

Nº de sentencia: 58

Resumen
O Xulgador a quo dá como probado o feito -crucial e determinante da culpa de que cando a denunciante procedeu a subi-la cama dun dos módulos, éste caeu sobre ela, ou, utilizando a expresión da sentencia, o módulo "venceu", caendo, sobre a Sra. L......... o devandito relato fáctico non está suficientemente acreditado, ou dito doutro xeito, non aparece probado coa certeza necesaria, excluínte de calquera dúbida razoable, e a traverso da proba incriminatoria ou de cargo bastante, a caída do módulo "ao subirse" a cama, e que esa caída o vencemento do módulo obedecera a causas diversas. A testemuña denunciante -a declaración da cal ten que ser observada con extrema reserva por obvias razóns- non foi moi precisa e coherente no relato dos feitos. Doutra parte, recoñece que estaba a realizar operacións de limpeza, en clara coincidencia coa declaración da testemuña, antes mencionada. E doutra, o feito alegado pola denunciante, de proceder a subí-la cama, se compadece mal con declaración do seu fillo, de que cando se marcharon os instaladores "las camas quedaron subidas". En definitiva, existe unha insuficiencia probatoria sobre o xeito preciso de producirse o sinistro, ou o que é o mesmo, unha incertidume sobre a etioloxía da caída do módulo, defecto probatorio, e incertidume conseguinte, que non poden ser interpretados senón so senso más favorable para os acusados, a absolución dos cales resulta obrigada, dado o eido penal no que nos atopamos. Mais, en segundo termo, e aínda admitindo para os efectos simplemente polémicos que o módulo caera ao subir a lesionada a cama, os comportamentos dos acusados non mercería a sanción derivada dese restrinxido eido, sen perxuízo do encaixe que poidan ter noutras esferas xurídicas. A ausencia de anclaxes nas paredes para impedí-la caída dos mobles, dun fondo duns cincuenta centímetros, e apoiados plenamente no solo, non parece feito suficiente para afirmar que esa omisión de anclaxes, de ser necesarios, leve ao entendemento da concorrencia dunha culpa penal -nunca presumíbel- nos acusados recorrentes.

Voces

Culpa

Autor responsable

Falta de lesiones

Indemnización civil

Responsabilidad

Interés legal del dinero

Insuficiencia probatoria

Omisión

Fundamentos

AUD. PROVINCIAL SECCION N. 1

PONTEVEDRA

 

SENTENCIA: 00058/2001

 

Rolo: 0052/01

Xuízo de faltas: 0137/99

Órgano de orixe: XDO. DE INSTRUCCIÓN DE PONTEVEDRA-7

 

Ilmo. Sr.

Maxistrado:

D. JUAN MANUEL ALFAYA OCAMPO

 

 

A SECCION PRIMEIRA DA AUDIENCIA PROVINCIAL DE PONTEVEDRA, constituida en tribunal unipersoal polo maxistrado don JUAN MANUEL ALFAYA OCAMPO, pronunciou

 

NO NOME DO REI

 

a seguinte

 

SENTENCIA NÚM.58

 

Pontevedra, o dezaseis de maio do año dous mil un.

 

 No recurso de apelación interposto fronte á sentencia deitada no xuízo de faltas número 127/99, vindo do Xulgado de Instrucción de Pontevedra-7, son partes: dunha beira, como apelantes, RO......, EN....... e "L............."; e doutra beira, como apelados, Mª PI.... ...... (ADHERIDA), LU.......... e MUEBLES F.........

 

I.- ANTECEDENTES DE FEITO

 

 Acéptase o capítulo de feitos probados da sentencia recorrida, agás da frase "Una vez que abandonaron la vivienda .. cayendo sobre la Sra. L........", que deberá ser substituida pola expresión "Unha vez que abandoaron a vivenda, e por causas que no aparecer suficientemente acreditadas, un dos módulos que contiña unha das camas caeu sobre a Sra. L.....

 

 PRIMEIRO. Con data 20 de febreiro do 2001, o xuíz do Xulgado de Instrucción de Pontevedra-7 pronunciou sentencia nos actos orixinais de onde o presente rolo é tirado, os feitos probados da cal, rigorosamente, din:

 "Que el pasado día treinta de junio de mil novecientos noventa y nueve, los denunciados, Ro........ y En...., acudieron al domicilio de la denunciante, Ma....... con la finalidad de proceder a la instalación de un mueble modular de madera en uno de los dormitorios de la vivienda, compuesto por tres módulos de cama nido o plegable y un módulo de estantería y cajones. Concluido el trabajo, los Ro......y En...... advirtieron que uno de los muebles-cama carecía de colchón, de modo que no apoyaba correctamente en el suelo, dejándolo sin instalar definitivamente. Una vez que abandonaron la vivienda los citados, la Sra. L..... procedió a limpiar el polvo y el serrín dejado en la habitación, abriendo una de las camas y, cuando procedió a subirla, venció el módulo, cayendo sobre la Sra. L......., produciéndole lesiones consistentes en fractura compleja multifragmentaria distal en la tibia derecha y fractura del tercio medio del peroné derecho, ingresando en un centro hospitalario donde permaneció durante treinta días, invirtiendo en su curación un total de cuatrocientos sesenta y un día, de los que doscientos cincuenta y nueve estuvo incapacitada para sus ocupaciones habituales, restándole como secuelas dos pequeñas cicatrices en el tercio antero-inferior de la pierna derecha, atrofias de los músculos de la pierna y del cuadriceps derecho de un centímetro, limitación de movimientos en la articulación tibio tarsiana (flexión dorsal del pie derecho menor de treinta grados, flexión plantar del mismo pie menor de cincuenta grados e inversión menor de cincuenta grados) y una cojera al iniciar la marcha.

 

 Ro........ es administrador de la empresa Muebles F....... y se dedica habitualmente a la instalación del mobiliario servido por la empresa. El día de los hechos se encontraba acompañado por En........, que colaboraba con él en virtud de una relación de amistad, sin que lo hiciera habitualmente.

 

 La fijación de las diversas partes componentes del mueble se hacía con tornillos simples, sin que se utilizara ningún mecanismo de sujección del mueble a la pared. El mueble en cuestión tenía una altura de unos dos metros y cuarenta centímetros, alcanzando prácticamente hasta el techo de la habitación, y una profundidad de unos cincuenta centímetros.

 

Los muebles eran propiedad de la mercantil Muebles F.........., constituida en enero de mil novecientos noventa y nueve, de la que el citado Rogelio es administrador.

 

 Ro........ tenía suscrita una póliza de responsabilidad civil con la entidad Seguros G..., Seguros L.......".

 

 

SEGUNDO. Por mor dos devanditos feitos, resolveu:

 

 DECIDO. "Que condeno a Ro......... y a En............ como autores responsables de una falta de lesiones imprudentes, cada uno de ellos, a la pena de multa de un mes, con cuota diaria de mil pesetas, ya que en concepto de indemnización civil por el mal causado indemnicen con carácter solidario a Ma......... con las siguientes cantidades: 3.029.334 pesetas por las secuelas y la suma de 2.977.441 pesetas por los días de incapacidad. Dicha responsabilidad se extiende con carácter solidario y directo a la entidad aseguradora Seguros L...... y con carácter subsidiario a la entidad Muebles F....... Condeno a los expresados Srs. F.... y G..... al pago de las costas procesales devengadas. Las cantidades expresadas devengarán desde el veinte de noviembre de dos mil hasta su completo pago, respecto de la aseguradora, el interés legal del dinero incrementado en un cincuenta por ciento".

 

 TERCEIRO. Tras a devandita sentencia lles ter sido notificada ás partes, RO........., EN.......... e "L............." interpuxeron recurso de apelación, que foi admitido e tramitado consonte co avindo no artigo 795.4 da Lei de axuizamento criminal. Téndoselle elevadas as actuacións a esta Audiencia, pasóuselle ao maxistrado relator para el resolver.

 

II.-FUNDAMENTOS DE DEREITO

 

 PRIMEIRO. Nembargantes a exhausticidade da argumentación xurídica da sentencia recorrida a Sala non comparte, pola contra, nin a motivación sobre os feitos que se dan por probados, nin a liña argumental que leva a incordinar eses feitos na falta de lesións por imprudencia que preconiza a sentencia apelada.

 

 O Xulgador a quo dá como probado o feito -crucial e determinante da culpa de que cando a denunciante procedeu a subi-la cama dun dos módulos, éste caeu sobre ela, ou, utilizando a expresión da sentencia, o módulo "venceu", caendo, sobre a Sra. L......... o devandito relato fáctico non está suficientemente acreditado, ou dito doutro xeito, non aparece probado coa certeza necesaria, excluínte de calquera dúbida razoable, e a traverso da proba incriminatoria ou de cargo bastante, a caída do módulo "ao subirse" a cama, e que esa caída o vencemento do módulo obedecera a causas diversas.

 

 Respecto deste último extremo, relativo á proba de cargo, ten que salientarse: A) Que ninguén presenciou os feitos, como non fora obviamente a propia lesionada. B) Que ningunha das testemuñas que depuxeron no xuízo de faltas ofrece datos fiables sobre como acontenceu o suceso. C) Que a testemuña Sra. F........, apoia a tese mantida pola defensa, no senso de que a lesionada atopábase subida a unha escaleira limpando o polvo da habituación, esbarando e caido das escaleiras ao chan, declaración testemuñal de referencia, que aínda que ten que ser examinada con especial cautela, dado os confesados vencellos de amizade cos acusados, non pode ser desbotada sen máis, se se ten en conta que para a limpeza dos módulos, recén instalados, e dada a súa altura, de 2,40 metros, parecía lóxico, e ata obrigado, a utilización desas escaleiras -ou banqueta-. D) Que a testemuña, Sr. L......, fillo da denunciante, declarou no acto do xuízo que "vio como los acusados subían y bajaban los muebles varias veces y no pasaba nada". E) Que a testemuña denunciante -a declaración da cal ten que ser observada con extrema reserva por obvias razóns- non foi moi precisa e coherente no relato dos feitos. Dunha parte, incorre nunha clara contradicción, ao afirmar que non presenciou a instalación dos mobles, para de seguido manifestar que os instaladores lle dixeron que "faltaba una cama", que "faltaba el metálico pero no impedía que se abriera", ou que "le dijeron que el módulo que quedaba al lado de la ventana quedaba así, sin atornillar", manifestacións evientemente inconciliables co feito da ausencia da lesionada no intre da instalación, como asevera. Doutra parte, recoñece que estaba a realizar operacións de limpeza, en clara coincidencia coa declaración da testemuña, antes mencionada. E doutra, o feito alegado pola denunciante, de proceder a subí-la cama, se compadece mal con declaración do seu fillo, de que cando se marcharon os instaladores "las camas quedaron subidas".

 

 En definitiva, existe unha insuficiencia probatoria sobre o xeito preciso de producirse o sinistro, ou o que é o mesmo, unha incertidume sobre a etioloxía da caída do módulo, defecto probatorio, e incertidume conseguinte, que non poden ser interpretados senón so senso más favorable para os acusados, a absolución dos cales resulta obrigada, dado o eido penal no que nos atopamos.

 

 Mais, en segundo termo, e aínda admitindo para os efectos simplemente polémicos que o módulo caera ao subir a lesionada a cama, os comportamentos dos acusados non mercería a sanción derivada dese restrinxido eido, sen perxuízo do encaixe que poidan ter noutras esferas xurídicas. A ausencia de anclaxes nas paredes para impedí-la caída dos mobles, dun fondo duns cincuenta centímetros, e apoiados plenamente no solo, non parece feito suficiente para afirmar que esa omisión de anclaxes, de ser necesarios, leve ao entendemento da concorrencia dunha culpa penal -nunca presumíbel- nos acusados recorrentes.

 

SEGUNDO. Decláranse de oficio as custas procesuais das dúas instancias.

 

 III.- Por todo o exposto, e pola Autoridade que a este Tribunal lle outorgan a Constitución e o Pobo españois,

 

DECIDO.

 

 Que, acollendo os recursos de apelación formulados por D.  RO......, D. EN.... e L............., e rexeitando a adhesión de DONA MA............, contra da sentencia dictada polo Xulgado de Instrucción Pontevedra 7, o día 20 de febreiro do año 2001, absólvoo libremente aos acusados recorrentes da falta de lesións por imprudencia que se lles imputa, declarando de oficio as custas procesuais das dúas instancias.

 

Esta é a miña sentencia, que asino.

Sentencia Penal Nº 58, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 52 de 16 de Mayo de 2001

Ver el documento "Sentencia Penal Nº 58, Audiencia Provincial de Pontevedra, Rec 52 de 16 de Mayo de 2001"

Acceda bajo demanda

Accede a más de 4.000.000 de documentos

Localiza la información que necesitas

LIBROS Y CURSOS RELACIONADOS

Acción y omisión en el derecho penal
Disponible

Acción y omisión en el derecho penal

Dpto. Documentación Iberley

6.83€

6.49€

+ Información

¡SOS: Administración hostil! Cómo actuar
Disponible

¡SOS: Administración hostil! Cómo actuar

Luis Alfredo de Diego Díez

10.92€

10.37€

+ Información

Prácticas comerciales engañosas y su represión por el Derecho de la Competencia Desleal
Disponible

Prácticas comerciales engañosas y su represión por el Derecho de la Competencia Desleal

Díaz Gómez, Elicio

27.20€

25.84€

+ Información

Comentarios de un magistrado de lo Social sobre la justicia y otros aspectos
Disponible

Comentarios de un magistrado de lo Social sobre la justicia y otros aspectos

Pedro Tuset del Pino

21.25€

20.19€

+ Información

Trabajo y género
Novedad

Trabajo y género

V.V.A.A

29.75€

28.26€

+ Información